هشت میلیارد ریال از سرمایه و اعتبار جامعه زرتشتی کم شد

بیست و هفتم مهر ماه -3744 خورشیدی مزدیسنی

جمشید کیومرثی

در خبرهای امرداد شماره 145 خواندم که انجمن گردش چهل در مدت کوتاه یکسال و نیمی که از آغاز به کارش می گذرد تا کنون مبلغ هشت میلیارد ریال هزینه کرده. همچنین در خبر آمده بود که خزانه دار این دوره البته رگ گردن درشت کرده و فرموده که باعث افتخار این انجمن است که سرمایه مردم را بلوکه نکرده و آن را راکد نگذاشته است.
اما این خبر هیچ حکایتی از این ندارد که بر خلاف دوران پیش گردش چهل سرمایه گذاری مشخصی در یکی از بخش های آموزشی و یا فرهنگی و ورزشی داشته باشد. امیدوارم که امرداد برای این سؤال نیز پاسخی مستند از انجمن دریافت کند و آن را برای خوانندگان زرتشتی خود به چاپ برساند. اما نکته ای در این میان قابل ذکر است. خزانه دار و ریاست محترم انجمن گردش چهلم با لحنی سخن گفته اند که انگار نمی دانند تا سه دوره پیش اصولا چنین پولهایی در حساب های انجمن وجود نداشت. برای روشن شدن مطلب باید به آگاهی این مدیران دلسوز برسانیم که کل دارایی نقدی انجمن گردش سی و هفت حدود چهل و سه میلیون تومان بود و در برخی موارد اگر صندوق های خیریه انجمن به کمک بودجه نمی آمد از پس پرداخت حقوق کارمندان انجمن هم بر نمی آمدیم.
اما با این وجود باید بگویم: چه روزهای خجسته ای بود! چرا که همه برای خرج کردن چند ریال اضافه یا کم فکر می کردیم و سعی مان بر این بود که پولی به هدر نرود چرا که بر اثر آن انجمن زرتشتیان تهران به خاطر کسر بودجه قادر به پرداخت دستمزدی نبود و آن یعنی اینکه انجمن زرتشتیان تهران ممکن است حق کسی را پایمال کند. اگر امروز شاهد وجود اینهمه پول در حساب های انجمن هستیم همه صدقه سر کیخسرو شاهرخ و هم فکران آن روانشاد است که سرمایه ای هنگفت به نام زمین های قصر فیروزه را برای جامعه زرتشتیان عالم به یادگار گذارد و اسلاف انجمنی رییس کنونی انجمن در گردش 38 این انجمن با گشاده دستی و البته خوشخدمتی تمام چهل و سه میلیون متر مربع زمین را دو دستی تقدیم سپاه پاسداران کردند و با تکه نانی که به سمتشان پرتاب کردند بزرگ ترین سرمایه غیر معنوی انجمن را برای همیشه از دسترس جامعه زرتشتیان در سراسر گیتی خارج کردند. آنچنان که از اسناد مالی انجمن برمی آید وقتی در سال های پیش از انقلاب اسلامی و در دوره پهلوی مقداری از زمین ها تحت نام تهران کاخ به زور از دست جامعه رفت، تفکر حاکم این بود که آن پول را در حسابی سپرده کنند تا اگر روزی قضاوت عادلانه ای در باره آن صورت گرفت و زمین ها به زرتشتیان برگشت داده شد پول آن برای برگرداندن سند آماده باشد. از آنجاییکه زمانی خود خزانه دار انجمن بوده ام به خوبی می دانم که این پول هنوز هم تا دو سال پیش تحت همین نام در حساب های انجمن نگهداری می شد. اما معلوم نیست چه خبر است که دیگر از آن سیاست ها خبری نیست و حتا می توان گفت شاید دست هایی در کارند که تمامی پول ها را هزینه کنند تا دیگر هیچگاه دست زرتشتیان به چنین زمین وسیعی در دل تهران نرسد. حاکمان جمهوری اسلامی خوب می دانند وجود چنین زمینی در دست زرتشتیان دستکمی از یک اسرائیل دیگر نخواهد داشت.از سوی دیگر اگر مدیران کارآمدی پیدا شوند و همین تکه نانی که به عنوان مابه ازای زمین های قصر فیروزه به ما داده اند و هنوز هم سرمایه قابلی است را به خوبی در زمینه های دیگر سرمایه گذاری کنند باز هم خطری خواهد شد به نام انجمن زرتشتیانی ثروتمند و قدرتمند که باز هم مخالف اصول عقاید آنان خواهد بود. بارها وبارها در مذاکرات مختلف با نمایندگان سپاه پاسداران ووو... این نکته را یادآوری کرده ام که زرتشتیان در این رابطه می توانند به دادگاه لاهه نیز مراجعه کنند چرا که زمین طبق اسناد وقفی رسمی و اسناد مالکیت متعلق به همه زرتشتیان در سراسر گیتی است. اما با همه چانه زنی ها و خون دل خوردن ها متأسفانه با کلید خوردن پایان گردش سی و هفت انجمن زرتشتیان تهران ، دست خیانت کاری به نام رئیس انجمن زرتشتیان تهران گردش سی و هشت با امضای خود همه نقشه ها را نقش برآب کرد و امروز هم اخلافش با گرفتن دستور از همانهایی که سعی در از بین بردن همه سرمایه عمومی زرتشتیان دارند تا پیروان این دین حتا دیگر خواب داشتن چنین زمینی را هم نبینند.شاید هنوز هم خواب تحقیری دیگر را بر گرده زرتشتیان ایران دیده اند. اگر از این نکته هم بگذریم باز هم جای بسی تعجب است.گویا همه مردم زرتشتی ایران خواب هستند و یا آنقدر تحقیر و تهدید شده اند که نمی دانند خرج کردن همه این پول ها یعنی بی اعتباری مالی انجمن زرتشتیان تهران . آیا هیچ کس می داند اعتبار انجمن امروزه بر اساس دارایی های نقدی و غیر نقدی آن تعریف می شود؟ وگرنه در زمینه های فرهنگی و آموزشی که بر اساس فرمولی که نمایندگان حکومت جمهوری اسلامی در وزارت خانه های ارشاد و اطلاعات و کشورو آموزش و پرورش به نماینده زرتشتیان در مجلس و رؤسای انجمن های مختلف دیکته می کنند هر روز سیر قهقرایی را طی می کنیم. به هر حال گزارش مستندی در زمینه تاریخچه زمین های قصر فیروزه و فعل و انفعالات مربوطه تهیه کرده ام که همگی باید در بایگانی انجمن محفوظ باشد .چرا که همه آن گزارش ها را در جلسه رسمی و علنی انجمن به ریاست وقت انجمن گردش 37 تحویل داده ام . این گزارش مبنای مباحث زیادی درجلسات متعدد گردش 37 انجمن زرتشتیان تهران بوده است. در اینجا باید بگویم گزارشی نیز در باره زمین های وقفی پذیرشگاه مارکار یزد نیز تهیه کرده بودم که به صورت شب نامه منتشر کردم و حاوی نکاتی است که می تواند عبرت آموز باشد.